Balans & Veerkracht | Open deur of hard nodig?
Als hulpverlener wil je er zijn voor een ander, maar cijferen we onszelf soms weg. In het mijn werk kom ik vaak tegen dat we, als zorgprofessionals, nog weinig open naar elkaar zijn over de thema’s werkdruk en stress. We volgen graag opleidingen en trainingen om cliënten goed te kunnen behandelen. En we volgen supervisie in het kader van een opleiding. In de dagelijkse praktijk werken we met cliënten die een hulpvraag hebben en willen we zelf juist graag uitstralen dat we stevig staan. We zien collega’s om ons heen kampen met stressklachten, maar willen er zelf graag zijn voor deze collega en liefst nog wat van hem of haar overnemen. Maar hoe vaak zijn we open naar onszelf en naar elkaar over wat we kunnen en niet (meer) (aan) kunnen?
De VGCT besteedde eind 2022 een volledig congres aan het thema ‘under pressure’. Dit geeft aan hoezeer werkdruk speelt in de jeugdzorg, GGZ en ook de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Vooral de COVID-19 pandemie had grote gevolgen voor de mentale gezondheid van hulpverleners. Uit onderzoek* blijkt dat van de ondervraagde GGZ-medewerkers na de pandemie 50% meer stress gerelateerde klachten vertoond en 30% somberheidsklachten. Tegelijkertijd melden zich meer cliënten met klachten als direct of indirect gevolg van de pandemie. Dit zorgt voor extra werkdruk in de sector waar de wachtlijsten toch al lang waren. Daardoor vallen zorgprofessionals uit of ze vertrekken uit de sector. Meer en meer raken organisaties ervan overtuigd dat het van belang is om preventiemaatregelen te nemen om (langdurige)stress en burn-out te voorkomen.
Uit ditzelfde onderzoek blijkt eveneens dat het vergroten van veerkracht onder zorgprofessionals belangrijk is. Psychologische ondersteuning is effectief, zowel op organisatie breed als op individueel niveau. Het is belangrijk om sociale steun binnen en buiten de werkomgeving te bevorderen en psycho-educatie te geven over zelfzorg. Zo ook is het van belang in te zetten op preventiemaatregelen (door de organisatie) en zelfmanagement (door de zorgprofessional zelf). Zo kunnen medewerkers tijdig ondersteund worden door professionals als zij klachten ervaren.
Met deze workshop over balans en veerkracht willen wij bijdragen aan de preventie en vooral zelfmanagement. Want in een sector waar het altijd druk is, is het belangrijk dat je zelf aan de knoppen draait. Dat je kan reflecteren op hoe het met jou gaat en je weet wat goed en niet goed voor je is. En dat je weet wanneer je een tandje erbij kan doen en wanneer niet. En ja, het gaat ook vaak over (ogenschijnlijk) open deuren. Want je weet dat voldoende hersteltijd, slaap en goede voeding belangrijk is. Maar de vraag is wat je ermee doet, vooral wanneer je onder druk komt te staan. Want wees eens eerlijk; hoe vaak durf jij nu écht bij die open deur naar binnen te gaan? Deze workshop draagt bij aan het behouden van jouw werkplezier en gezondheid!
Het jaarprogramma van werken zoals ik dat wil en onze workshops hebben een theoretische verbondenheid met ACT en positieve CGT. Binnen ACT staat psychologische flexibiliteit centraal. Bij ACT gaat het erom dat je op een flexibele manier om kan gaan met obstakels die je tegenkomt (acceptance) zodat je kan blijven investeren in de dingen die je echt belangrijk vindt (commitment). Wanneer we deze workshop over balans en veerkracht naast het ACT hexaflex zetten, dan leggen we de accenten bij het zelf (flexibel omgaan met je zelf(beeld)), hier en nu (aandacht voor het hier en nu) en waarden (stilstaan bij wat je echt belangrijk vindt). Daarbij is het belangrijk uit te gaan van de kracht die in jezelf ligt; wat al wel goed gaat, wat je wilt behouden, wat je uit wilt breiden en wat je daarvoor nodig hebt!
*Bron: Alarmerend beeld onder personeel ggz; uitputting, angst- en somberheidsklachten met mogelijk vertrek uit de GGZ als gevolg – Tijdschrift vor gezondheidswetenschappen, juni 2022. https://link.springer.com/article/10.1007/s12508-022-00353-y