De kracht van voorleven
Voorleven, voordoen, een voorbeeld zijn. Dit helpt mij de laatste maanden om in het hier en nu te zijn, te voelen wat ik nodig heb, te doen wat mij energie of rust geeft. Wat kan ik, wat wil ik, wat is verstandig? En dat doen. Lukt het een dag of week niet: dat accepteren, niet proberen, maar doen. En nu schrijf ik dat zo heel gemakkelijk, dat is het zeker niet! Sjonge! Het eerste halfjaar kon ik dit absoluut niet, ik wist niet hoe ik dit moest doen, op welke signalen ik moest letten en hoe dit precies voelde. En nu worstel ik hier nog steeds veel mee, het is een proces waarin ik leer goed voor mezelf te zorgen, grenzen te stellen. En hiermee leef ik het voor, voor mijn partner en kinderen, om hun te laten ervaren dat het belangrijk is goed naar jezelf te luisteren en te voelen wat je nodig hebt op dit specifieke moment. Dat je niet altijd iets hoef te doen, dat voor jezelf kiezen niet egoïstisch is, dat ‘nee’ zeggen tegen een ander of tegen het stemmetje in je hoofd ‘ja’ zeggen tegen jezelf is. Ik hoop jullie te inspireren dit ook te doen: zorg goed voor jezelf.
Daarnaast wil ik de taboe doorbreken, laten zien, een voorbeeld zijn, voor andere orthopedagogen en (GZ-)psychologen (en daarnaast natuurlijk iedereen!). Omdat ook psychologen burn-out kunnen raken. En omdat ook psychologen naar een psycholoog gaan. Is dat erg? Nee! Want ik ben zo blij dat er vakgenoten zijn die kunnen ondersteunen bij het herstellen van een burn-out. Dus spreek het uit, laat het zien, dat geeft niet alleen jou kracht maar ook anderen.
Daarom: Leef het voor!