Je happy, blij, vrolijk voelen is lang niet voor iedereen dagelijks aan de orde. Ik heb het zelf ervaren tijdens mijn herstel. Ik voelde me verschrikkelijk. Depri, moe, lusteloos, prikkelbaar, ziek. Ik had nergens zin in en het was een periode lastig om het positieve nog te zien, en al helemaal niet in kleine dingen. Ik kon het niet zien & niet voelen, wist niet waar ik het moest zoeken.
#blijmakers
In december 2017 (jeetje, alweer bijna drie jaar geleden!) ben ik daarom gestart met mijn Instagram account. Ik ben die dingen gaan delen waar ik blij van werd, kleine dingen, grote dingen; een lekker kopje thee in een vrolijke mok, een tekening van de kinderen, naar buiten met de kinderen, een kopje koffie drinken met mijn man, kleine succesjes. Dat wat waar ik vrolijk van werd op dat moment. In het moment. Het hielp mij om het ook daadwerkelijk weer te gaan zien, gaan voelen. En door het vast te leggen op een foto (ik word blij van beeld) kreeg ik tegelijk weer meer een doel in mijn dag, iets wat me wel lukte. Want meedraaien in mijn gezin viel me zwaar. Ik kon de prikkels niet aan, het beroep wat op me gedaan werd, had er de energie niet voor. Ik kon op dat moment al niet goed voor mezelf zorgen, laat staan voor de kinderen.
Het focussen op de kleine dingen, de genietmomentjes, de #blijmakers zorgden ervoor dat ik in het ‘nu’ bleef en niet steeds liep te piekeren over de toekomst; wanneer kan ik weer alleen zijn met de kinderen, wanneer moet ik weer naar de Arbo-arts, wanneer moet ik gaan re-integreren, wanneer ga ik me weer beter voelen? En dat zorgde er weer voor dat ik niet kon ontspannen, me niet kon overgeven, niet kon loslaten. En juist dat is zo belangrijk voor herstellen van (langdurige) stressklachten.
Foto’s maken
Het maken van foto’s zorgde ervoor dat ik wel kon ontspannen. Simpelweg door wat langer (of terug te kijken) naar de foto te kijken die ik gemaakt had; het gevoel wat ik ervan kreeg hierdoor te verlengen. Ik heb in die periode ook geprobeerd te starten met een dankbaarheidsdagboek; een dagboek waar je elke dag een aantal dingen in schrijft waar je dankbaar voor bent. Maar het ‘moeten’ schrijven was voor mij een te hoge drempel, ik heb het drie dagen gedaan en daarna keek ik er tegenop, wat zorgde voor meer spanning; ik wist niet wat ik moest schrijven, waar was ik dankbaar voor? Ik kreeg de woorden niet op papier, zat minutenlang naar het papier te staren, zo frustrerend. Nu ik dit zo schrijf besef ik mij weer even des te meer hoe diep ik toen zat. Maar ook hoe graag ik anderen wil helpen zo’n periode door te komen, tips te geven, mijn ervaringen te delen.
Jij kunt dit ook!
Wil je ook weer meer gaan genieten van de kleine dingen om je heen? Kies dan een manier waar jij blij van wordt, iets wat bij jou past. Je kunt het vastleggen op foto, je kunt het tekenen (word ik trouwens ook heel blij van!), schilderen, schrijven, typen en ga maar door. Je kunt het openbaar laten zien of voor jezelf houden. Het gaat erom dat je stil staat bij de dingen waar jij blij van wordt #blijmakers en dat je het weer gaat voelen. Ik merk nu dat mijn hart een sprongetje maakt wanneer ik mijn vrolijke mok met smileys zie, ik de geur van koffie ruik of de zon buiten zie schijnen. Geloof mij, dat kon ik drie jaar terug in de verste verte niet voelen.
En mooi meegenomen: door je te focussen op kleine dingen, genietmomentjes, train je jezelf onbewust om gemakkelijker meer van deze #blijmakers te zien. Hierdoor ga je je beter voelen, meer ontspannen en ben je automatisch meer in het ‘nu’. Je brengt hiermee een positieve flow op gang.